Borneo Adventure

Disney heeft altijd al een beetje in mijn bloed gezeten. Ik heb vaak genoeg gehoord dat “Jungle boek” de allereerste film was die ik ooit in de bioscoop gezien heb. Nou ja gezien,… ik moet ongeveer 1 jaar plus een paar maander geweest zijn, als ik de datum van de film moet geloven. Maar ja, in die tijd (ja, opoe verteld) duurde het vast een beetje langer voordat de film helemaaaaaaal van the US of A naar het landelijke Eindhoven kwam, maar toch... ik was errug jong.

En nu dus een hele vakantie zowat in het teken van Disney, of heeft Disney al wat mooi en leuk is, al eens als inspiratie bron voor haar films gebruikt? Allereerst naar the house of Mouse zelf, of tenminste, naar het kleine zusje van de grote Disney parken, in Hong Kong. Leuk en prachtig natuurlijk, maar een schrijnend gebrek aan grote achtbanen. Er is welgeteld een rollercoaster, maar dan meteen wel een goeie. Nana bleef er ver vandaan, net als de meeste andere Aziaten… dus de wachttijd was hoogstends 10 minuten!

BORNEO

Vanuit Hong Kong, via Singapore naar Malaysia, Kota Kinabalu. We gingen naar het grote Nationale Park, met de hoogste top van zuid oost Azie. We zaten lekker op een terrasje te kijken hoe alle trekkers naar boven zwoegden. Nou ben ik gek op lange berg tochten, en heb met name in de Himalaya mijn zweet meerdere malen achtergelaten, maar ik ben toch een ander sort trekker. Sommige mensen, moeten een berg beklimmer ‘omdat ie er is’.

Nah, ik niet hoor! Er moet een mooi uitzicht zijn en de tocht naar de top moet ook interessant genoeg zijn om hetn afzien te compenseren. De voldoening van het bereiken van de top is niet goenoeg voor mij. Een blik om de berg en de wolken en de regen overtuigde me meteen… nope… alleeen maar afzien! Dus wij lekker met een ranger mee om meer te weten te komen over de flora en fauna van het NP. We zagen de kleinste orchidee ter wereld (tenminste, we zagen een wit stipje en de mevrouw zei dat het de kleinste orgidee ter wereld was! He he) en de grootste bloeiende bloem ter wereld, de Raffelasia. ) Op de terugweg naar Kota Kinabalu (KK) konden we geen bus krijgen. We waren als backbackers met de bus gekomen en wilden ook weer met openbaar vervoer terug. Helaas, geen bussen in de middag, alleen dure taxies. Oeps. En toen begon het te regenen. Hard en veel. Het was alweer even geleden, maar mijn duim wist nog precies hoe het moest … liften! Binnen een minuut hadden we een lift van een grote vrachtwag

en. We spraken de man in het Indonesisch aan, en tralalalala… hij bleek uit Indonesia te komen! We werden verwelkomt als zijn lang verloren zussen, en hij bracht ons helemaal naar het hotel terug.

Dit bleek het begin van een reeks op onze vakantie. Er werken veel Indonesiers in de lagere banen in Malaysia, als chauffeur, plantage werker, dienstmeisje etc. EN bijna overall waar we Indonesiers tegenkwamen, warden we met open armen verwelkomt en hoefden we niet of nauwelijks te betalen voor de taxi of bus rit. Het schijnt ook opmerkelijk te zijn al seen blanke Maleis kan praten. Dus ik was ook nog eens daarom een grote hit.

Jungle book 1

We gingen verder naar

Lubuk Bay. Ik wilde daar graag naartoe omdat daar de grote apen te zien zijn die alleen op Borneo voorkomen, en ook nog een Hollandse aap heten (Monyet Belanda). De officiele naam is Proboscis Monkey, maar dat klinkt lang zo interessant niet. De mannetjes apen hebben

een waanzinnig grote neus. De eerste lokale bewoners die met Nederlanders in aanraking kwamen moeten wel een ontmoeting met oerlelijke landgenoten gehad hebben, want die neus is echt GROOT.

King Louie

Onze volgende apen stop was Sipilok. Dit is een rehabilitatie centrum (in het oerwoud) voor Orang Utang. Apen die gevonden en bevrijd zijn, worden hier langzaam weer aan de natuur gewend. Ze krijgen twee keer per dag extra eten, en voor de rest moeten ze het verder uitzoeken. Ze krijgen hun eten op een platform, en dat kan je dan bekijken. We hebben ze gelukkig ook in het wild gezien, en in het oerwoud buiten de voedertijden om. Ze zijn errug mooi en gaaf en leuk en we wilden er wel tien adopteren! Kijk aan het einde van dit verhaaltje naar de video!

Junglebook 2

Dan de ‘echte’ jungle in. Maar niet heus. In deze streek in Malaysia, zijn er amper nog stukken oerwoud. Het overgrote gedeelte is gekapt om plaats te maken voor palm olie plantages. Hier en daar is er een strook overgelaten langs de rivier, en daar is al het wild naar toe gevlucht. Dus in een bootje kan je verschillende soorten apen, inclusief de orang oetang, zien. Nana had erg tegen dit “programma onderdeel” (he he) opgezien. Ze komt dan wel uit Indonesia, maar dat betekent dat ze is opgegroeid met de boodschap dat je NIET de jungle in moet, want daar wonen de wilde dieren en die eten je op. Misschien niet de grote, maar wel de kleine steek en

zuigdieren, en als ze je niet opeten, dan maken ze je het wel ongemakkelijk. Gelukkig viel het allemaal errug mee. Voor mij was het niet ruig genoeg en Nana was blij dat ze met haar stoere jungle broek een foto tussen de bomen in de modder kon maken zonder genuttigd te worden door tijgers, pytons of bloedzuigers.

Finding Nemo

Als je duikers om hun top 10 vraagt, dan staat Sipadan daar vaak bij. Sipadan is een klein eilandje bij Sandakan (Wie kan zich die tv serie herinneren? Ik bleef

de tune maar in mijn hoofd hebben, en de Sandakan-nezen wisten echt niet waar ik het over had… SANDOKAN … de tijger van Malaysia! )

OP het eiland zelf kan je niet logeren omdat

het een besch

ermd marine park is. Er worden maximal 1

20 dag kaarten afgegeven, en is minstend 5x zoveel vraag naar. We hadden onze permits al maanden van te voren geregeld! Wij logeerden op een nabij gelegen eiland, Mabul. De eerste dag ging ik niets vermoedend het water in. Ik had gehoord date r veel schildpadden zouden zijn, maar ik had niet

verwacht dat ze ercht OVERALL zouden zitten, liggen, eten! Op een gegeven moment telde ik 15 joekels om me heen! Geweldig! En haaien! EN grote scholen barracuda’s! Kijk op het einde van dit verhaaltje naar de video!

Van Sandakan gingen we door naar de Indonesische versie … Derawan.

Ooooohh! Nog veel mooier! Het eiland is rustiger, nog lekker onbekend en de hele dag zagen we schildpadden, gewoon vanaf de veranda! Met snorkelen konden we ze lekker van dichtbij bewonderen. We maakten ook een tocht naar een ander eiland; Sangalaki. Daar snorkelden we met manta’s. Echt waanzinnig! Een hele week waren we op dit paradijs.

Heerlijk rustig, totdat we vrijdag voor een bruiloft uitgenodigd werden. Volgens goed gebruik begon de test van de geluids installatie om 6 am.In de avond hebben we op het podium voor het hele eiland nog een liedje moeten zingen ... en toen was het echt voorbij....

Hmmm. Ik wil ik wel voor heel lang gaan wonen. We denken aan een broodje van Kootje zaak. met kroketten Want als de zaak niet loopt, kan ik in iedergeval zelf....