Weekend

Oh, heerlijk!

Na een week hard werken en bijkomen van een jet lag en late avonden omdat ik weer eens verslaafd ben aan een tv serie (op DVD zodat je het in een keer achter elkaar door kan kijken ... Dexter deze keer) is het altijd HEERLIJK om 2 hele dagen hier op het eiland van de goden tot je beschikking te hebben! En er is zoveel te doen, allerlei toeristische dingen, gewoon naar het strand, tempels bezoeken, alleen of met vrienden, karaoke, naar de mall, shoppen, een cursus, yoga sessies, naar de sportschool, rondhangen in mijn hangmat, ETEN .... Wat zal ik eens doen ....

Maar ook de klimaatsveranderingen gaan niet aan Bai voorbij. Het is July en er zijn donkere luchten, zwarte wolken, een dreigende bui en hel sterke wind. Het mag dan wel 32 graden zijn, maar nu ik een geadopteerde Indonesische ben, is het gevoels temperatuur 14 graden. Plus je wordt gezandstraald op mijn favoriete strand. Plus het is crematie seizoen, en op mijn twee favoriete stranden zijn er dan constant upacara's (ceremonies) zodat je of gestoord wordt door de eenden die geoffered worden, of erger, je moet uitkijken dat je de as van de overledene niet in je gezicht of nog erger, in je sateetje waait.

Nee, geen strand maar hangmat en dan terwijl ik rustig lig te lezen, wordt ik via sms (hoe anders!) geronseld om mijn steentje bij te dragen aan onze omgeving .... Ik ga het strand schoonmaken.

ha ha ha ha! Er is een organisatie, Reefcheck, die dit samen met CocaCola organiseert. de lokale gemeenschap en de lokale duikscholen dragen allemaal hun steentje bij. en zo gebeurt het dat ik op zondag ochtend, 7 uur, me meld bij een duikschool.

We worden verdeeld in groepjes en ik ga met een groep Indonesische vrijwilligers naar Lembongan. Daar wacht de lokale gemeenschap in Coka Cola t-shirts, compleet met megafoon want er moeten natuurlijk eerst toespraken gehouden worden voordat we kunnen beginnen.

Als ik dan eindelijk het water in kan, want ik ben ingedeeld met de groep duikers, is het redelijk warm op het oppervlakte water, ... 23graden. Maar ik vrees het ergste zodra ik de thermocline
in het zicht krijg ...

Ik ga er doorheen en dan ARRGHHHHHHH! BRAINFREEZE! Hoofdpijn .... Ik check mijn duikcomputer en ik zie het echt goed....Ik check en check en dubbel check ... maar het blijft 16 graden!

Met mijn vetlaag kan ik het nog enigzins aan, maar ik kijk naar mijn Indonesische vrienden en die bibberen vervaarlijk. Ik zie trillende duikers en blauwe lippen. We zwemmen en werken snel, stukken touw, stukken doek (vanwege alle upacara's) en plastic ... Binnen een half uur hebben we zeker 20 kilo rotzooi verzameld. De Indonesische duikers hebben er meteen genoeg van, maar ik maar nog twee duiken met steeds een ander groepje. Ondanks de stukken rotzooi die we hier en daar vandaan plukken, zijn er prachtige stukken koraal bij. Ik geniet! En dan ook nog, op haar typisch Hollands gedacht ... gratis! ha ha ha!

Wanneer we terug gaan, natuurlijk meer toespraken, natuurlijk eten en dan over de hoge golven terug naar huis.

Ik val tevreden in mijn hangmat. Weer een stukje wereld gered!