Indo inburgering

Een tijdje geleden las ik in het NCR Handelsblad een artikel over de inburgeringscurses die je als immigrant in Nederland moet volgens. Ik zat me af te vragen wat er in een Indonesische inburgerings cursus zou moeten ....

• Dat je snoepjes als wisselgeld terug krijgt, maar dat je niet met snoepjes kan betalen.

• Dat je altijd relaxed moet zijn, vriendelijk moet glimlachen en nooit laten merken dat je boos bent, ook niet als je vrienden meer dan twee uur te laat zijn. Maar je die houding compleet moet veranderen zodra je je in het verkeer begeeft! Weg vriendelijk glimlach, hallo afsnijden en aggressief rijgedrag. WOW. Maar dan kom je een upacara tegen (een Balinese ceremonie) en alles komt weer tot een komplete standstil. Dat als je een ongeluk hebt, degene met het meeste geld moet betalen, niet degene die fout is. Dat het de bedoeling is van de buschauffeur om je doof te maken met kinder house-disco.

• Dat een Indonesische glimlach van alles kan betekenen, van "Ja, leuk", tot "jij bent de meest verschrikkelijke persoon in de geschiedenis van de mensheid". In het algemeen is het erg onbeschoft om je emotoes te laten zien. Dus altijd blijven lachen!
  
  
  
• Dat dik mooi is. Dat bruin lelijk is. Wit is veeeeel mooier is dan bruin, dus je moet witsel producten moet gebruiken om je huid blank te houden/maken, en vooral NIET in de zon!

• Dat als je een senior figuur uit een organisatie (of nog erger, de tegering!) de microfoon geeft voor een speech van 5 minuten, je blij mag zijn als je 'm na een uur terug krijgt. En dat het gewoon geaccepteerd is dat naast hem/haar, ook al ben je de presentator, het doodnormaal is om te gaan sms-en. Of even te bellen. Of op het podium in slaap te vallen. Echt waar, ik kom net terug van de Verenigde Naties International Volunteer Day, en dat is precies wat er gebeurde!

• Dat alles altijd te laat is, dat planning niet helpt, maar dat je ook in 5 minuten een feestje georganiseerd krijgt. In Oktober waren de First Asian Beach Games in Bali. Allerlei strand sporten, zoals volleybal, voetvolley, bodybuilding (???), triathlon etc etc, waren er ieder dag te bezichtigen. Voor de grap zei ik tegen mijn collega's dat wij op een leuk stukje strand onze eigen beach games moeten organiseren, zoals marathon tijdschriften lezen, of 100 meter pootje baden, of, speed koek happen, of, .... je snapt t wel. Ik had 't nog niet gezegd of het was geregeld! En natuurlijk de picknick was het beste gedeelte van de hele middag!

• Dat familie het allerbelangrijkste in het leven is. Dat alles wat je doet, door je familie moet worden goedgekeurd. Dat als je geld verdient, het meeste opgaat aan de familie. En eten. En gadgets om anderen te laten zien dat jouw familie het goed heeft. Dat je tijdens het eten niet praat, behalve over ander eten.

• Dat honden slecht en vies en onrein zijn en dat Mohammed van katten hield. Je kunt honden rustig verwaardelozen en aan de kant van de weg laten weg rotten. Op Bali zijn ongelovelijk veel honden waar niemand naar omkijkt. Omdat overal offerandes van voedsel zijn, voor de goden, overleven ze, maar ze zien er niet uit, ongezond, ziek zwak misselijk en vaak aggressief maar je laat ze gewoon, ze zijn er. Met het heftige verkeer en roekeloze gedrag worden de honden vaak aangereden en dus zie je vaak strompelende haarloze honden, amechtig aan de kant van de weg. Maar als je per ongeluk een kat aanrijdt of dood, dan moet je die meenemen en begraven.

Geheel onverwachts is mijn lieve kat Poeppie en haar laatst overlevende kleintje Ietje (Ice) overleden. In een tijdsbestek van een week heb ik 3 mini katjes en mijn kleine Poeppie in de tuin begraven. En dus ga ik met een brave glimlach naar mijn werk en laat ik aan niemand merken dat ik het verschrikkelijk vind.